Een gedetailleerde kijk in de geschiedenis van het Kennedy Space Center

President John F. Kennedy besloot een Amerikaanse astronaut naar de maan te sturen en NASA wilde deze mogelijkheid uitbreiden op Cape Canaveral en een ruimtehaven bouwen voor bemande maanlanceringen. In deze periode activeerde NASA zijn Launch Operations Center, dat tegenwoordig Kennedy Space Center heet, waardoor de maanlanceerbasis dezelfde status kreeg als andere veldcentra van het agentschap.

Al snel werd het Vehicle Assembly Building gebouwd. Op 9 november 1967 ontploft een onbemande Saturnus B tijdens de eerste testvlucht van de raket die Amerikaans astronauten lanceert die naar de maan gaan. Het was de eerste exclusieve lancering vanaf het John F. Kennedy Space Center.

Amerikaanse astronauten Jim Lovell, William Anders en Frank Borman vertrekken van lanceerplatform 39A op de Apollo 8 missie. Het was de eerste bemande lancering van een Saturn V Rocket, de eerste bemande lancering vanaf het beroemde Kennedy Space Center.

Skylab, het eerste ruimtestation van Amerika, werd gelanceerd met een Saturn V Rocket. NASA wilde Skylab in een baan om de aarde houden tot er een spaceshuttle naar toe kon. Maar een enorme zonneactiviteit sleurde het station mee naar de hogere regionen van de atmosfeer.

Skylab kwam op 11 juli 1979 in de Indische Oceaan terecht en wierp brokstukken over een pad dat zich massaal uitstrekte tot een dunbevolkt gebied in het westen van Australië. Een jaar na de historische maanlandingsmissie van de Apollo 11 in 1970 werd het personeelsbestand teruggebracht tot 15.000.

Het shuttleprogramma had voor een hausse en een baisse gezorgd.

Dit was het tijdperk waarin NASA's stoutmoedigste lancering tot stand kwam. Op de ochtend van 12 april 1981 zaten astronauten Bob Crippen en John Young vastgebonden in Columbia voor NASA's eerste shuttlevlucht. Het ruimteschip zou het eerste in zijn soort zijn dat opstijgt als een raket en landt als een vliegtuig.

NASA's eerste 24 shuttlemissies waren nogal wat. Astronauten trokken Buck Rogers-achtige jetpacks aan en vlogen weg van de shuttle, zonder enige veiligheid. Ze haalden de satellieten terug, bevestigden zonneverkenners en zetten topgeheime militaire ruimtevaartuigen en communicatiesatellieten in.

In dit tijdperk lanceerde NASA belangrijke missies op het gebied van ruimtewetenschap en planeetverkenning toen de shuttlevloot weer ging vliegen. De meeste militaire shuttlemissies waren geclassificeerd als topgeheim.

Space Shuttle Atlantis® was opgestegen en op weg naar de eerste koppeling met het Russische ruimtestation Mir. Ongeveer 10 shuttlemissies werden naar Mir gelanceerd tijdens de gezamenlijke Amerikaans-Russische assemblage van het internationale ruimtestation.

NASA lanceercommentator Lisa Malone en het Kennedy Space Center Shuttle lanceerteam hadden John Herschel Glenn Jr. de ruimte in gestuurd, 36 jaar nadat de Project Mercury astronaut de eerste Amerikaan was geworden die een baan om de aarde had gemaakt.

De Discovery was rond die tijd de leider van de nationale shuttlevloot geworden en was de orbiter die het land terugbracht naar de ruimte na het ongeluk met Challenger in 1986. In die tijd was NASA vastbesloten om het Internationale Ruimtestation af te bouwen.

Uit de gegevens blijkt dat Atlantis en de laatste vier astronauten van NASA waren geland op baan 15 van het Kennedy Space Center. Na 30 lange jaren had de shuttle zijn plaats in de geschiedenis verdiend en NASA's 135e en laatste shuttlemissie was ten einde.

Vandaag de dag voorziet Shawn Quinn grootse dingen voor NASA in het Kennedy Space Center.